"Od nosa do ogona": zapomniane przysmaki szansą dla restauratorów

"Nose to tail" oznacza coś w rodzaju "od pyska do ogona". Oznacza to wykorzystanie jak największej liczby jadalnych części zwierzęcia. Innymi słowy, na talerz trafiają nie tylko najlepsze kawałki, takie jak filet czy stek, ale także mniej popularne, ale nie mniej smaczne kawałki.

To tłumaczenie zostało stworzone na podstawie oryginalnego tekstu przy użyciu sztucznej inteligencji (DeepL).
Tatar wołowy podawany na talerzu
Od ragout z ogona wołowego po tatar z serca wołowego: podejście "od nosa do ogona" sprawdza się również w branży gastronomicznej.
Różne kawałki mięsa i podroby

O co w tym wszystkim chodzi?

  • Dlaczego "nose to tail" opłaca się restauratorom?
  • Jakie są wyzwania związane z jego wdrożeniem w praktyce?
  • Jak restauratorzy mogą sprawić, by "nose to tail" było smaczne dla gości?

Co mają ze sobą wspólnego stopy, mózgi i żołądki? W Europie Zachodniej rzadko można je znaleźć w restauracjach czy domowych kuchniach. Kiedyś było inaczej: zanim mięso, a nawet "szlachetne" kawałki stały się dostępne dla praktycznie każdego, oczywistością było wykorzystanie jak największej liczby jadalnych części - nawet jeśli wymagało to bardziej skomplikowanego procesu gotowania w porównaniu do kotletów czy pieczeni.

Dziś spojrzenie wstecz jest przekonujące. Zasada"od nosa do ogona" zyskuje nowe uznanie w wielu kuchniach, napędzana rosnącym zainteresowaniem zrównoważonym rozwojem, różnorodnością rzemieślniczą i bardziej świadomym podejściem do mięsa. Roślinnym odpowiednikiem podejścia "od nosa do ogona" jest koncepcja "od liścia do korzenia", która koncentruje się na całościowym wykorzystaniu warzyw, od liścia do korzenia.

Dlaczego "nos do ogona" się opłaca?

Wykorzystanie całego zwierzęcia nie tylko wpisuje się w trend zrównoważonego rozwoju, ale także oferuje korzyści ekonomiczne. W przypadku bydła, najlepsze kawałki, takie jak polędwica lub schab, stanowią jedynie około 15% tuszy. Jednak to, co można wykorzystać poza tym, można również zobaczyć i posmakować: ozory wołowe, policzki wieprzowe, wątroba, płuca lub kości dają aromatyczne dania z tradycją i głębią. Gulasze i wolno gotowane potrawy w szczególności korzystają z wysokiej zawartości tkanki łącznej i tłuszczu. Jako filozofia kulinarna, "Nose to Tail" pasuje również do najlepszej gastronomii. Od ragout z ogona wołowego po tatar z serca wołowego: świadome obchodzenie się z zapomnianymi lub niedocenianymi kawałkami mięsa staje się wyrazem rzemieślniczej troski wykraczającej poza klasyczne najlepsze kawałki mięsa. Wybór z Centrum Konsumenckiego NRW pokazuje, które części różnych zwierząt można wykorzystać.

Na co muszą uważać firmy cateringowe w przypadku mięsa "od nosa do ogona" ?

Radzenie sobie z mniej popularnymi kawałkami mięsa może stanowić praktyczne wyzwanie dla firm cateringowych. Wiele kawałków wymaga dłuższego czasu gotowania lub specjalnych metod przygotowania. Język cielęcy lub serce wieprzowe rozwijają swój smak tylko poprzez gotowanie sous-vide lub delikatne gotowanie. Co więcej, specjalne kawałki mięsa rzadko znajdują się w standardowym asortymencie, ale są łatwo dostępne w specjalistycznych hurtowniach, takich jak METRO.

Jeśli pracujesz z podrobami lub kośćmi, musisz również liczyć się z higieną i odpowiednim chłodzeniem. Podroby należy umieścić w lodówce natychmiast po dostawie (w temperaturze maksymalnie 2°C) lub szybko przetworzyć. Nie należy zapominać o prawidłowym przygotowaniu podrobów: Na przykład, ścięgna i pozostałości krwi powinny być usunięte z serca przed przetworzeniem, wątroba i nerki powinny być namoczone w mleku, a tłuszcz i błony usunięte. Kości i szpik należy szybko umieścić w garnku i zawsze dokładnie ugotować, aby zarazki nie miały szans. Ścisłe oddzielenie od innych produktów spożywczych, skrupulatna czystość i nieprzerwany łańcuch chłodniczy są obowiązkowe. Kursy szkoleniowe mogą nauczyć zespół kuchenny, jak prawidłowo obchodzić się z podrobami, np. jak czyścić flaki lub blanszować ozory.

Należy zachować ostrożność podczas spożywania podrobów:

W przypadku osób cierpiących na pewne schorzenia lub należących do grup ryzyka, spożywanie podrobów może być zalecane jedynie w ograniczonym zakresie. Na przykład, niektóre organy zwierzęce mogą zawierać wysoki poziom cholesterolu lub witaminy A. Podroby z dzikich zwierząt mogą być również zanieczyszczone metalami ciężkimi lub innymi szkodliwymi substancjami. Federalne Ministerstwo Środowiska, Ochrony Przyrody, Bezpieczeństwa Jądrowego i Ochrony Konsumentów zaleca zatem, aby podroby z dowolnego gatunku dzikich zwierząt były spożywane tylko okazjonalnie, tj. co dwa do trzech tygodni.

Jak restauratorzy mogą sprawić, by "nos do ogona" był smaczny dla gości ?

Komunikacja z gośćmi jest kluczowa, ponieważ serce, wątroba czy policzki cielęce mogą początkowo wydawać się nietypowe w menu. Dlatego warto prezentować dania o kuszących nazwach: "Delikatne duszone policzki cielęce" brzmią apetycznie, podczas gdy bardziej stonowane nazwy, takie jak "ragout z policzków", wydają się mniej zachęcające. Małe porcje degustacyjne lub formaty tapas ułatwiają rozpoczęcie degustacji. W ten sposób nowe smaki można odkrywać krok po kroku, a nietypowe kawałki mięsa można przekształcić w ekscytujące doznania smakowe przy stole. Opowiadanie historii również tworzy więź: Najlepszym sposobem na wyjaśnienie, dlaczego "Nose to Tail" oznacza zrównoważony rozwój i świadome spożywanie mięsa, jest menu lub osobista rozmowa.

Impulsy

Maksymalna przyjemność - maksymalny zrównoważony rozwój

Zrównoważona, regionalna i ekologiczna kuchnia? Wskazówki dla restauratorów od erasmus w Karlsruhe.

Dalsze artykuły