Kilitlenmeden kilitlenmeye: bize ne yapar - ve ne yapabiliriz

Bay Doz. Dr. Klug, mevcut durum birçok insan için çok stresli. Bunun bir nedeni, görünürde gerçek bir sonun olmamasıdır. Yeni tedbirlere genellikle kısa bir süre için karar verilir. Bu belirsizlikle nasıl başa çıkabiliriz?

Öncelikle şunu netleştirin: Her şey belirsiz değildir! Büyük dağı küçük yığınlara bölün. İnsanlar şunu söyleme eğilimindedir: Şimdi her şey uçup gidiyor. Ancak mevcut genel durumda bile hala güvenli olan alanlar vardır. Bunlar ilişki, çocuklarla temas ya da işyeri olabilir. Bu alanlara özellikle dikkat etmek bir destek kaynağı olabilir. Bir de belirsiz ama kendi başıma iyi idare edebileceğim alanlar var. Diğerleri içinse konuşmak yardımcı olur. Belirli konuları tartışabileceğiniz insanlar arayabilirsiniz. Sorunu olan tek kişi ben değilim. Dolayısıyla bu tür konuşmalar sadece benim üzerimdeki baskıyı değil, diğer kişinin üzerindeki baskıyı da azaltabilir ve durumu değiştiremeyecek olsak bile sadece birbirimizi cesaretlendirerek birlikte bir güvenlik duygusu yaratabiliriz. Ortak düşünce yoluyla güvenlik inşa etmek.

Pandeminin hayatlarımız üzerinde ciddi bir etkisi var. Bu tür bir heteronomiyle, örneğin zorunlu bir tecritten etkilenen bir kişi olarak nasıl başa çıkabilirsiniz?

Evet, bu heteronomi de çok üzücü. Ve şu anda pek çok kısıtlama var. Tam tersi bir durumu ele alalım, yani hastalığa ya da tatil olmamasına rağmen iş yapılması gerekiyor - örneğin bakıcılar. Ya da evden çalışmak ve aynı zamanda evde eğitim vermek zorunda olan bekar ebeveynler. Büyük bir baskı söz konusudur. Ne kadar küçük olursa olsun, insanların kendi kaderlerini tayin etmelerini kutlamaları önemli. Dükkanım kapalı olsa ya da deli gibi çalışmak zorunda olsam bile, hala karar verebileceğim bazı şeyler var. Odak noktamız bu olmalı: Hayatımın büyük bir bölümünü hala kendim kontrol ediyorum.

Bahsettiğiniz öfke ile ne yapılabilir?

Asıl soru şu: enerjimi nereye yatırmalıyım? Bu, özellikle de doğal olarak varoluşsal korkuları olan iş insanları için çok önemlidir. Enerjilerini sürekli kapanma ve yeniden açılma konusundaki öfkeye yatırabilirler. Ancak, burada ortaya çıkan enerji ve saldırganlığı bir kavgada kullanmak yerine - mümkünse - yaratıcılığa kanalize etmek muhtemelen daha mantıklıdır. Bu yüzden bir düşünün: Hâlâ mümkün olan nedir? Bu kendi kaderini tayin etme ve sorunun en azından bir kısmıyla başa çıkabilecekleri bir şey bulmalarının, yaratıcı insanların bu dönemi daha iyi atlatmalarına yardımcı olacağına inanıyorum.

Bu yüzden tecrit bir noktada sona erdiğinde, büyük parti muhtemelen başlayacaktır.

Bu gerçekten heyecan verici olacak, çünkü o zamana kadar tamamen geri çekilen insanlar da olacak. Onlarla özel olarak ilgilenmemiz gerekecek. O zaman arkadaşların, akrabaların ve destek sistemlerinin görevi, bu insanlara başlamaları için belli bir miktar yardım sağlamaktır.

Başka bir deyişle, tanıdığım birinden çok az şey duyuyorsam, daha fazlasını istemek daha iyidir?

Aynen öyle. İnsanları davet etmek ve hadi birlikte gidelim demek pek çok insana yardımcı olur. Kendini çoktan geri çekmiş olanlar için profesyonel yardım gerekli olabilir. Bu arada, bu sadece geleceğe yönelik bir beklenti değil, çoktan başladı ve giderek artıyor. Ruh sağlığı sorunlarının kriz sırasında çok fazla artmadığı, genellikle kriz sonrasında arttığı nispeten iyi araştırılmıştır. Sonra, "normal hayat" yeniden başladığında. Sanırım yine güçlü bir destek ihtiyacı olacak.

Profesyonel yardıma ihtiyaç duyduğumda bunu kendim fark ediyor muyum?

Bazı insanlar bunu biliyor. Farkında olmayan ve utanan insanlar da vardır. Güvenilir bir kişi olarak böyle bir şey hakkında konuşursanız ve bunun bir konuşmaya müdahale etmek için kendi seçeneklerinizin ötesine geçtiğini fark ederseniz, o zaman profesyonel seçeneklerin nerede olduğu hakkında konuşmalısınız. Güvenilir bir kişi önerir ya da gelirse bu adım genellikle daha kolay atılır. Birçok insanın buna ihtiyacı olacaktır. Senin için endişeleniyorum dersen yanlış yapmazsın.

"Korona hüznüne" karşı genel tavsiyeleriniz?

İster telefonla ister sanal ortamda olsun, aktif olarak iletişime geçin. İşler çok sıkışırsa, kendinize zaman ayırın. Ailenizin iki saatliğine aileniz olmasına izin verdiğinizi ve kendinize zaman ayırdığınızı kabul edin. Eğer çok fazla çalışıyorsam, kendime net sınırlar koymalıyım: Bugün saat 16:00'dan sonra hiçbir şey yapmayacağım, ancak TV'de suç filmleri ya da beni iyi hissettiren her şeyi izleyeceğim. Ve: sevdiğiniz insanlarla konuşmak her zaman yardımcı olur.